etiqad

etiqad
is. <ər.>
1. Bir şeyə qəlbən və möhkəm inanma, inam. <Dilarada> ədalətin, haqqın qələbə çalacağına möhkəm bir etiqad vardı!. . M. İ.. // Əqidə, qənaət, fikir. . . Bizim camaatın arasında bu etiqad var idi ki, rus həkimləri müsəlman həkimlərindən artıq təhsil görmüş və təcrübə hasil etməmişdilər. C. M.. <Mərhumun qardaşı:> Çünki seyidin qulluğuna etiqadla getməmişdi. Əlbəttə, etiqad böyük şərtdir. Ə. H.. Etiqad etmək (eləmək, bəsləmək) – qəlbən və möhkəm inanmaq, iman gətirmək, ürəkdən təsdiq etmək. Bir parça buludun yağış yağdırmasını güman etməsəm də, ancaq Nisə xala məndə elə bir təsir buraxmışdı ki, onun hər dediyinə etiqad edirdim. Qant.. Hər hansı müalicə içərisində xəstənin özünün etiqad bəslədiyi müalicə ən birinci vasitədir. S. R..
2. din. Bir din və məzhəbə inanma, inam. Mən elə hacı tanıyıram ki, özünün heç bir zada etiqadı olmaya-olmaya Məkkəyə müşərrəf olur. Ə. Q.. Kərbəlayı Məhəmməd ustanın hekayəsi bitən kimi, dərin bir etiqad ilə gözünü göyə çöndərdi. Ç..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • qıldıx — (Qazax) etiqad, inam …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • b(ə)rəhmən — ə. əsli sanskr. 1) hindlilərin ən qədim dini olan brahma dininə etiqad edən adam; 2) hindli və ya atəşpərəstlik ruhanisi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • darül’iman — ə. iman evi, etiqad evi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • imamiyyə — ə. on iki imama etiqad edən təriqət …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • iman — ə. inanma, etiqad, inam …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • kəme’tiqad — f. və ə. etiqadı az olan; inanmayan, tam etiqad etməyən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mö’təqid — ə. 1) etiqad edən, inanan; 2) əqidəli, etiqadlı; 3) dindar …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təslis — ə. 1) üçə çatdırma; üçləşdirmə; 2) üçə bölmə; 3) xristian dinində: Allaha, Məryəmə və İsaya etiqad etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • əhl — ə. 1) sakin, yaşayan; 2) sahib, malik; 3) sözəbaxan, deyilənə qulaq asan. Əhli Allah dindar; əhli beyt peyğəmbərin ailə üzvləri; nəsli; əhli bəsirət zəkalı, gözüaçıq; əhli cəhan dünyada yaşayanlar; əhli cəhl cəhalətdə olan; nadanlar; əhli cənnət… …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • əqidə — ə. 1) inam, məslək, etiqad; 2) fikir, qənaət …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”